-
1 stłoczyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stłoczyć
-
2 stł|oczyć
pf — stł|aczać impf Ⅰ vt to crowd, to jam [osoby]- stłoczono nas w małym pokoiku we were crowded a. jammed into a small room- małe domki stłoczone w dolinie small houses crowded together in a valleyⅡ stłoczyć się — stłaczać się to crowd together- stłoczyć się wokół kogoś/czegoś to crowd around sb/sth ⇒ tłoczyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stł|oczyć
-
3 ścisnąć
* * *pf.1. zob. ściskać.2. (= stłoczyć) cram, crowd.pf.1. zob. ściskać się.2. (= stłoczyć się) crowd, flock.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ścisnąć
-
4 ścieśni|ć
pf — ścieśni|ać impf Ⅰ vt (ścisnąć) to close up [szeregi] Ⅱ ścieśnić się — ścieśniać się 1. (stłoczyć się) to squash up pot.; to squeeze up 2. (stać się ciasnym) [korytarz, przejście] to narrow 3. Jęz. (o samogłoskach) to closeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ścieśni|ć
-
5 ści|snąć1
pf — ści|skać1 impf (ścisnęła, ściśnie, ścisnęła, ścisnęli — ściskam) Ⅰ vt 1. (zgnieść) to press (czymś with sth)- ściskać pięści/szczęki/zęby to clench one’s fists/teeth/jaws2. (opasać) to bind 3. (uchwycić) to grip Ⅱ ścisnąć się — ściskać się 1. (ulec ściśnięciu) to clench 2. (opasać siebie) to tighten (czymś with sth) 3. (stłoczyć się) to squeeze up■ ścisnąć zęby ≈ to grin and bear it- ściska mnie za gardło a. w gardle I have a lump in my throat- mróz ściska it’s freezing- serce mi się ściska my heart bleedsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ści|snąć1
-
6 stłaczać
impf ⇒ stłoczyć* * *to cram, to crowd* * *ipf.cram, stuff, crowd.ipf.crowd together, herd together, coop up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stłaczać
См. также в других словарях:
stłoczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. stłaczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stłaczać się – stłoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ustawić się ciasno, jeden przy drugim; zbijać się w ciżbę, w tłum, w jedną masę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ludzie stłoczyli się w ciasnym przejściu przed wejściem do pociągu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stłoczyć — dk VIb, stłoczyćczę, stłoczyćczysz, stłocz, stłoczyćczył, stłoczyćczony stłaczać ndk I, stłoczyćam, stłoczyćasz, stłoczyćają, stłoczyćaj, stłoczyćał, stłoczyćany «zgromadzić, skupić na małej przestrzeni; zestawić, zsunąć, upchać coś ciasno, jedno … Słownik języka polskiego
ścisnąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ściskać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ścisnąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}} stłoczyć się na małej powierzchni, zbić się w gromadkę;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… … Słownik języka polskiego
pozbijać — dk I, pozbijaćam, pozbijaćasz, pozbijaćają, pozbijaćaj, pozbijaćał, pozbijaćany 1. «zbijając, łącząc elementy, zrobić wiele czegoś, rzadziej coś z wielu elementów» Pozbijać skrzynie, stoły z desek. Tratwa pozbijana z belek. 2. «postrącać,… … Słownik języka polskiego
natłoczyć — dk VIb, natłoczyćczę, natłoczyćczysz, natłoczyćtłocz, natłoczyćczył, natłoczyćczony 1. «zgromadzić, skupić w wielkiej liczbie; zapełnić, zapchać» Natłoczyć mebli do pokoju. Sala natłoczona ludźmi. Natłoczony tramwaj. 2. «wprowadzić za pomocą… … Słownik języka polskiego
skotłować — dk IV, skotłowaćłuję, skotłowaćłujesz, skotłowaćłuj, skotłowaćował, skotłowaćowany pot. «spowodować gwałtowny, bezładny ruch, kotłowaninę; wprowadzić gdzieś nieład, skłębić, poprzewracać coś» Skotłować wszystko w szufladzie, w szafie. Skotłowana… … Słownik języka polskiego
ściskać — ndk I, ściskaćam, ściskaćasz, ściskaćają, ściskaćaj, ściskaćał, ściskaćany ścisnąć dk Va, ściskaćnę, ściśniesz, ściśnij, ściskaćnął, ściskaćnęła, ściskaćnęli, ściśnięty, ściskaćnąwszy 1. «wywierać ucisk na coś ze wszystkich albo z dwóch… … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
